Suikerfeest - Reisverslag uit Banjul, Gambia van Vera Schuurmans - WaarBenJij.nu Suikerfeest - Reisverslag uit Banjul, Gambia van Vera Schuurmans - WaarBenJij.nu

Suikerfeest

Door: vera schuurmans

Blijf op de hoogte en volg Vera

16 Oktober 2007 | Gambia, Banjul

Salaam Aleikum!

Vandaag de laatste vrije dag i.v.m. het suikerfeest dat hier afgelopen zaterdag werd gevierd. De voorbereidingen startten de donderdag daarvoor al. 's Middags gingen de kinderen naar de andere compounds in de buurt voor zoetigheid, een soort en met 'Sint Maarten' maar dan zonder lampionnen. En 's avonds gingen de vrouwen naar de andere compounds om te zingen en zoete thee te drinken.
De 'koriteh-holiday' begon dan ook al op donderdag en woensdag hoeven de kinderen pas weer naar school. Daarom hadden wij ook vrij maar het had van mij niet gehoeven! Ik ben nog maar net twee weken begonnen en voor mijn gevoel heb ik nog niet zoveel gedaan. Vooral veel informatie gekregen over het schoolsysteem en kennis gemaakt met instanties/leerkrachten/collega's, etc. Eindelijk was het tijd om scholen te bezoeken, is het vakantie. Maar goed, het was wel leuk om te zien hoe ze hier het suikerfeest (= korinteh =julde)vieren.
Vrijdag hebben twee meiden uit m'n compound een hand van mij met henna versierd. Het ziet er prachtig uit. Zaterdag was het de dag van bezoekjes, muziek en lekker eten en dat ging door tot en met zondag. Met muziek zou je denken aan zelf muziek maken met o.a. djembe's, maar dat was niet het geval! Er werden cassettes gedraaid met Gambiaanse muziek en reggae.
Heel gezellig dus.
En ik heb ook gedanst tot groot vermaak van de familie!

Het gaat nog steeds erg goed met me, om even Boudien haar vraag te beantwoorden. Ik voel me goed en doe hier zoveel ervaringen op die ik niet zou willen missen. Natuurlijk staan er wel eens tranen in m'n ogen als ik m'n familie en vrienden uit Nederland mis of als ik brieven en berichtjes lees of als ik mijn cd's aan het beluisteren ben! Maar ik moet zeggen dat ik nog geen heimwee heb. De telefoonverbinding is goed en ik kan vaker naar het internetcafé dan ik me van te voren had voorgesteld. En waarschijnlijk komen heit en mem in januari op bezoek, dat vind ik echt geweldig. Vaak maak ik zulke mooie dingen mee die voor de mensen hier heel gewoon zijn maar niet voor ons Nederlanders. Dan heb ik zo'n gevoel dat ik het met iemand wil delen uit Nederland.
Afgelopen week heb ik kennis gemaakt met een groep Amerikanen, zij zijn vrijwilligers van Peace Corps en wonen/werken hier in de buurt. Ik denk dat ze allemaal net wat jonger zijn dan mij, tegen de 30, maar het is fantastisch om met hun rond te hangen. In Basse is een 'kroeg' en we hebben daar afgelopen zondag bier gedronken tijdens het 'happy hour' en gekaart. En gisteren heb ik met 4 peace corps meiden een boottocht gemaakt op de Gambia rivier. Ik kan met hun veel lol beleven en we kunnen samen uitstapjes maken of uit eten gaan. Erg goed dus, want soms heb je gewoon een 'westers' iemand nodig om mee te kletsen en je frustraties en ervaringen mee te delen. En we gaan waarschijnlijk samen sporten, maar dat moeten we nog regelen.

De taal leren gaat 'stadich oan'. Ik probeer iedere dag/week wat nieuwe woordjes te leren en mijn Gambiaanse familie helpt mij enorm daarmee. Met de kinderen doe ik verschillende spelletjes: verstoppertje om te leren tellen en de namen te leren, tik,tik,tik, wie ben ik om de namen te leren, overlopertje met kleuren om de kleuren te leren en ik heb ze ook al een nederlands liedje geleerd: 1,2,3,4 hoedje van papier. Toen heit en mem mij belden, heeft Kumba het voor ze gezongen. Dat was een verrassing!
Ook de lichaamsdelen begin ik te leren (hoofd, schouders, knie en teen) en als ik iets wil kopen, probeer ik het in Pular/Engels te vragen.
Dat wordt erg gewaardeerd!

Het motorrijden gaat ook steeds beter. Ik besef wel dat dat voor mij het grootste risico is om een ongeluk te krijgen! Ik blijf voorzichtig. Vooral in Basse is het erg druk met auto's, fietsen, motoren, voetgangers, tracktors en ezelkarren en loslopende dieren. Een heel andere wereld en geen stoplichten of verkeersborden!

Tot de volgende keer, groetjes uit het warme Gambia! Vooral tussen 12 en 15 uur is het warm. Tijd om onder de boom te zitten!!

Haa Yeeso!
tot de volgende keer.
yeeso=gezicht
Dus eigenlijk: tot als ik je gezicht weer zie.

  • 16 Oktober 2007 - 19:08

    Margriet Faber:

    Hallo Vera,
    Wat leuk om weer wat van je te horen! Wat fijn dat je ouders op bezoek komen. Zo te horen heb je al heel wat van de gewoontes en taal geleerd. Wat een ervaring!
    Groetjes, Margriet

  • 16 Oktober 2007 - 19:10

    Den Haag:

    Ik vindt het erg leuk om je verhalen hier te lezen. Je vermaakt je prima, je werk is je plezier en je ontmoet veel nieuwe mensen. Gewoon lekker van genieten. Af en toe met wat meiden op stap en een biertje drinken, hopenlijk was ie koud :-) Wat wil je nog meer...

    Ik spreek je later nog wel. De post is aangekomen...

    Groetjes uit Den Haag

  • 16 Oktober 2007 - 21:13

    Mariska:

    Het lijkt tot nu toe wel een hele lange vakantie daar, als ik je mail zo lees. Ik ben blij dat je het zo naar je zin hebt.
    Trouwens die huisarts, dat is inderdaad dezelfde. Het went al wat.
    Ik wilde dat ik zo af en toe even bij je om het hoekje mee kon kijken. Leuke dingen maak je mee!

    Ik denk aan je, Mariska

  • 17 Oktober 2007 - 09:54

    Vronie:

    Hoi nichtje! Wat een belevenis meid! Je ouders waren bij ons, zodoende werd ik erg nieuwsgierig naar je verhalen!
    Succes en volg je on-line O.K? Groetjes uit Wommels, is heel wat anders...
    Groetjes Vronie en family

  • 18 Oktober 2007 - 09:35

    Bianca:

    Bedankt voor je kaartje en mailtjes. Echt super dat je het zo goed hebt daar en je zoveel leuke dingen mee mag maken met nieuwe vrienden... Geniet ervan! Groetjes van Bianca

  • 19 Oktober 2007 - 18:09

    Lenie út Kimswert:

    Hoi Vera,

    Wat weer leuke verhalen van jouw. Van je moeder hoor ik natuurlijk ook veel. Kan je al vlechten in het haar maken van de kinderen in Gambia. Nog veel plezier!!!

    gr Lenie út Kimswert

  • 20 Oktober 2007 - 11:51

    Vera:

    Ik heb wel geprobeerd om vlechten in het haar van Kumba te maken, maar dat viel niet mee! Het invlechten op de hoofdhuid deed iemand anders en ik mocht de uiteindjes doen.
    Ze hebben mijn haar ook gevlochten en dat viel ook niet mee voor hen! Het invlechten lukte niet dus hebben ze 6 gewone vlechten gemaakt. Iedereen vond het fantastisch mooi staan, behalve ik. Gelukkig kon ik ze de volgende dag er weer uit halen zonder iemand te beledigen.

  • 23 Oktober 2007 - 11:08

    Geertje Faber:

    hoi vera prachtig om je berichten te lezen . ik vind het schitterend dat je ouders komen .hier gaat alles goed,en een brief volgt. groetjes geertje en anke.

  • 26 Oktober 2007 - 21:13

    Douwe En Baukje:

    de fekânsje sil no wol om wêze en kin it wurk begjinne. Wat it útdagingen allegear. (Ik moat der net oan tinke om in hiele frjemde taal te leren) Dochs binne der fansels ek momenten datsto freonen en femylje mist. Lokkich komme Hilbrand en Greet oer in pear moanne en kinne ek sy erfare hoe't dêr is. We winskje dy dêr alle goeds ta fanút Jirnsum.

  • 29 Oktober 2007 - 09:27

    Elisa:

    He meid, je hebt het goed naar je zin lees ik wel! Hartstikke goed!

    Hier is ook alles prima, ben vorige week dinsdag met stage begonnen en het bevalt goed. 's Avonds en in het weekend zit ik veel achter de computer om de opdrachten te maken maar het lukt aardig!

    Groet,
    Elisa

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Gambia, Banjul

Vera

Hallo allemaal, Hier kunnen jullie binnenkort mijn belevenissen uit Gambia volgen. 23 Augustus begint het avontuur. Mijn bedoeling is om daar 2 jaar te wonen en te werken. Ik ga werken voor VSO (Voluntary Service Overseas) en dat is een internationale ontwikkelingsorganisatie die structurele hulp biedt in ontwikkelingslanden. In Gambia krijgen we eerst een in-country-training om te aclimatiseren, mandinka (een afrikaanse taal) te leren en een aantal dingen te regelen en te leren over Gambia. Daarna worden we (11 personen) verdeeld over verschillende regio's in Gambia om leerkrachten van verschillende scholen te begeleiden om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren. Ik kom in meest afgelegen regio te wonen, ergens bij Bassa. In deze regio is geen elektrisch en geen stromend water....het wordt vast even wennen voor mij! Wel is er in Bassa een internetcafe dat met m.b.v. een aggregator werkende computers heeft. Ik zal t.z.t. proberen regelmatig daar naartoe te komen om over mijn bezigheden te kunnen schrijven. Een geweldige nieuwe uitdaging waar ik veel zin in heb! Ik ben er al bijna klaar voor.... DE MENINGEN DIE OP DEZE WEBSITE STAAN ZIJN DIE VAN DE AUTEUR EN HOEVEN NIET OVEREEN TE KOMEN MET DE ZIENSWIJZE VAN VSO.

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 817
Totaal aantal bezoekers 57424

Voorgaande reizen:

23 Augustus 2007 - 23 Augustus 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: