feestjes

15 December heb ik al m'n verjaardag gevierd samen met een collega VSO-er omdat de Tobaski-Kerstvakantie toen begon. Veel mensen in Basse hebben hun familie aan de kust of elders in het land wonen en willen graag Tobaski met familie vieren. Het leek ons daarom een prima datum, mede om het eerste succesvolle trimester af te sluiten!
Het feestje hebben we in mijn compound gehouden en we hebben Binta en Fatou gevraagd om te helpen met boodschappen doen en koken. Dat wilden ze wel! Op de motors zijn we de dag van te voren naar de markt gegaan en de volgende dag begonnen ze al ijverig te koken: kip, cous, saus, aardappels, ui, kruiden, geroosterde pinda's, mmmmmmm!
En 's middags hadden we de compound versierd met ballonnen en werd heel wat meubilair naar buiten gesjouwd! Het zag er al gezellig uit. De huiskamer buiten....
6 Uur leek ons wel een goede tijd om te beginnen met een drankje en de pinda's zodat we een uur of 7 zouden kunnen beginnen met eten.
De eersten kwamen inderdaad rond een uur of 6 en al snel kwamen de anderen.
Maar rond een uur of 7 begonnen veel mensen weg te lopen.....huh? Oh, ja, prayer-time! Dat we daar niet aan gedacht hadden, stom. Zo stom om daar geen rekening mee te houden en het is iedere dag hetzelfde ritme. We hadden er totaal niet bij stil gestaan dat ze om 7 uur gingen bidden. Maar goed, gelukkig kunnen ze overal bidden en na een kwartiertje was iedereen er weer.
Tijd voor een speech (bedankjes+welkom) en daarna werd er voor ons gezongen in het engels en in het Arabisch, prachtig.
Het eten werd in grote schalen geserveerd en het diner kon beginnen. Het heeft z'n voordelen als iedereen met z'n handen eet uit een gezamenlijke schaal! Je hoeft geen porties te maken en minder afwas! Het was heerlijk.
De jongens en Samba hadden de muziekinstallatie buiten gezet en toen was het tijd om te dansen! Heel bijzonder om in december onder de sterren te dansen op muziek van Marco Borsato, Gerard Joling en Rene Froger (Toppers in concert). Helaas heb ik te weinig cd's meegenomen, weinig keus dus. Natuurlijk werd er ook andere muziek gedraaid, Gambiaanse en Mali. En daar kunnen ze prachtig op dansen en we vermaakten ons dus prima.

De week daarna werd in 3 dagen Tobaski gevierd (20,21,22 dec.) en ben ik meegeweest naar de gezamenlijke prayers buiten op een veld. Ik had zoals iedereen hier een speciale Afrikaanse jurk laten maken (foto volgt later) en ik moest een sjaal om m'n hoofd doen. De prayers verliepen heel gemoedelijk, iedereen zat op matjes en ik mocht zoveel foto's maken als ik wilde en het duurde niet eens een uur. Daarna ging iedereen weer naar z'n eigen huis en werden overal de rammen geslacht, in mijn compound hadden ze er twee. Wel apart om te zien hoe ze een dier slachten (onder het gemompel van wat gebeden) en het vervolgens in stukken snijden. De lever werd als eerste gekookt en die smaakte goed!
Ook met de Tobaski weer veel muziek en dans, er werden verschillende activiteiten georganiseerd in Basse en Mansajang.

De 21ste ben ik met twee meiden uit m'n compound naar een disco geweest (ja,ja, zelfs die hebben ze hier!). Aan het begin van de avond werden er cd's gedraaid om wat warm te worden en later kwam er een heuse rapper life optreden. Het was Pappa Azizi, van oorsprong uit Mansajang maar intussen al aardig bekend in Gambia. Dat was wel een groot succes. Met een rapper wordt hier iemand bedoeld die reggea zingt, zoals de muziek uit Jamaica. Ik vind het hier heerlijke muziek om naar te luisteren en ik vind het helemaal prachtig om de Afrikaanse jongens erop te zien dansen. Wat hebben die een gevoel voor ritme en een geweldig uithoudingsvermogen! Dat was wel een geslaagde avond en natuurlijk heb ik ook meegedanst! Het meest bijzondere vond ik wel dat er geen alcohol gedronken werd, iedereen bleef nuchter.

De week daarna (24 t/m 29 dec.) werd er een Westafrikaans festival georganiseerd in Basse over illegale migratie. Groepen uit Mali, Senegal, Guinea Bissau, Guinea Connacry en Gambia zelf kwamen hier om gezamenlijk te sporten (voetbal, volleybal en basketbal) en om culturele activiteiten aan elkaar te laten zien. Vooral de culturele dingen vond ik prachtig om te zien: muziek (drum, djembe, bollofong, viool, fluit), dans en de kleding natuurlijk.
Wat ik het mooiste ervan vind is dat de drummers en dansers met elkaar rekening houden, ze stimuleren elkaar. Als de dansers heftiger dansen, trommelen ze ook heftiger en als de danser stopt, stopt de muziek ook even. Prachtig!

1ste Kerstdag hebben we een Kerstmaaltijd met een grote groep Peache Corps Volunteers in Basse gehad. Ze hadden wel iets speciaals klaargemaakt: een kip in een eend in een kalkoen, klaargemaakt met kruiden en groenten in een oven! Het smaakte goed en het was leuk om iets samen met andere blanken te doen op Kerstdag, de Gambiaanse moslims doen er niets aan.

30 December ben ik naar Kombo gereisd omdat ik heit en mem 2 januari op het vliegveld wilde verwelkomen. Ik moest dus oud en nieuw in Kombo vieren en dat was helemaal niet erg. Met een groep van ongeveer 10 VSO vrijwilligers zijn we naar Balaba-Camp gegaan, in het dorpje Medina Salaam vlakbij Gunjur. Zeer vriendelijke mensen in een prachtige natuur, veel groener dan in de omgeving van Basse. En de stranden zijn daar ook prachtig en praktisch voor jou alleen. Nauwelijks toeristen!
De eerste avond was er een welkomstfeestje met 'drumming and dancing'. Jongens van het Camp en buren trommelden op djembé's en 3 vrouwen van het Camp begonnen met dansen. Al snel werden wij ook uitgenodigd om mee te dansen en later dansten ook de mannen mee. We voelden ons wel wat onwennig om op hun manier te dansen: Iedereen staat/zit in een kring en om de beurt moet iemand in z'n eentje in het midden dansen. Dan moet je je kunsten maar laten zien (hoe gekker hoe beter) en iedereen klapt enthousiast mee. Zo zijn wij het in Nederland en Engeland niet gewend. Iedereen staat je letterlijk te bekijken hoe je danst, je kunt er wel verlegen van worden! Maar al met al hebben we wel veel lol gehad!
De mensen van het Camp zijn oorspronkelijk vissers en de vis werd in de maaltijden voortreffelijk klaargemaakt. Heel bijzonder was wel dat we een keer lunch op het strand hebben gehad: vis op de bbq. Heerlijk en wat een sfeer!
Ik vond het hier zo leuk dat ik later nog een keer terug ben gekomen met heit en mem. Het is hier zo'n gemoedelijke sfeer en de omgeving is ook prachtig.
Met heit en mem hebben we een dag gevist met de vissersmannen en hebben we ook een bbq-vis-lunch op het strand gehad. We visten vanaf het strand: de lijn in de zee werpen met behoorlijk wat aas en lood eraan en dan rustig aan binnen halen. Heit heeft een paar keer al zwemmend de lijn wat verder in zee gebracht, maar het mocht niet baten... Wij hadden niets gevangen, een van de mannen had wel 2 kleine catfishes gevangen.

2 Januari was de grote dag: heit en mem kwamen aan op het vliegveld. Dat was wel even emotioneel, er waren tranen van geluk. Na 2 dagen in kombo zijn we al snel naar Basse vertrokken. We kwamen aan in het donker en we werden alledrie heel hartelijk door de familie ontvangen. Omhelzingen, geklap en een heerlijke maaltijd, het was geweldig!
De volgende dag kregen heit en mem een welkomstfeestje met muziek en dans. In Mansajang wonen Fula's en hun traditionele instrument is de viool. Een man uit Mansajang kwam naar onze compound om viool te spelen en er was ook een trommelaar bij en een zanger. Er kwamen ook mensen uit de buurt en ook hier stond iedereen in een grote cirkel en kwamen ze een voor een in het midden dansen onder het geklap van de anderen. Heit en mem deden ook enthousiast mee, het was een groot succes. Heit kreeg zelfs de dag erna complimenten over z'n danskunsten! Het is geweldig om te zien hoe goed de kinderen al kunnen dansen. Jong geleerd, oud gedaan.

Zoals jullie wel kunnen bedenken, komt er nooit een einde aan dit verhaal. Iedere week zijn er wel feestjes: moslim feestdagen, christelijke feestdagen, welkomstfeestjes, 'programs' (georganiseerde feestjes/festivals), geboortefeestjes, huwelijksfeesten, etc. Er is altijd wel een reden om een feestje te houden en als er een feestje is, is automatisch iedereeen uit de buurt ook uitgenodigd.
De volgende keer zal ik weer wat over m'n werk schrijven, anders denken jullie dat ik hier alleen maar vakantie aan het vieren ben......en dat is natuurlijk niet zo (ha ha).

Momenteel zijn we bezig om resourcecenters op te zetten in alle clusters. Een plek waar leerkrachten en directeuren informatie kunnen vinden, boeken kunnen lenen voor de kinderen en hunzelf en leermiddelen kunnen maken die ze kunnen gebruiken in hun lessen. Het is ook de bedoeling dat ze daar bij elkaar komen om van elkaar te leren. Maar daarover dus de volgende keer!

Heel veel groeten van mij
en ontzettend bedankt voor alle kerstkaarten!!! Zelfs gisteren (25 jan.) heb ik nog kaarten ontvangen, prachtig. Waarschijnlijk laat ik ze het hele jaar in m'n woonkamer hangen!

Vera/Kumba Jawo XXX