1 jaar in The Gambia!!!!!

Afgelopen zaterdag was het tijd voor een feestje.....precies 1 jaar in Gambia! Met een stuk of 15 vrijwilligers zijn we bij elkaar gekomen om dat te vieren en herinneringen op te halen. Hartstikke gezellig.

Komende week komt er een nieuwe groep vrijwilligers en ik ga hun 1 dag helpen met de zgn. 'in-country-training'. Ik ga een dagje met 3 nieuwelingen op stap en ze kunnen me dan het hemd van het lijf vragen. En vragen zullen ze hebben! Ik kan me nog goed herinneren hoe ik 1 jaar geleden in die situatie zat: vol verwachtingen en onzekerheden. Waar kom ik te wonen, hoe zal het gaan met de taal, hoe zal de werksituatie zijn, hoe zal het rijden op de motor gaan, wat voor nieuwe vrienden zal ik ontmoeten, etc.
Nu 1 jaar later zijn die vragen geen vragen meer en ben ik gewend aan de omstandigheden en cultuur.
Het heeft me ook veranderd......
Ik heb me wat gemakkelijker moeten opstellen t.a.v. hygiëne. Langzaamaan heb ik dingen geprobeerd te eten en drinken en heb ik afgewacht of ik er ook ziek van werd. Ik werd nooit ziek van iets, dus......drink ik water uit de kraan en zelfs uit de put (grondwater dus). Ik eet met m'n hand, die ik vooraf altijd met water afspoel (als mogelijk gebruik ik ook zeep) en ik eet met de andere mensen uit 1 schaal. Wat me soms nog wel ergert is als we 's morgens pap eten en iedereen met z'n lepel in de kom omroert. Zo zou ik in Nederland nooit willen eten!!
En mijn huis is niet zo schoon als ik in Nederland gewend was. Het is hier zo stoffig...iedere week kan ik wel weer een dikke laag stof (zand) opvegen. En ik heb hier geen stofzuiger wat het ook een stuk lastiger maakt.

In Nederland zou ik nooit afval op straat gooien, hier doe ik niet anders.....Het afval wordt niet opgehaald en er zijn geen afvalbakken op straat. Iedereen gooit de rotzooi maar op straat. Op scholen zijn ze wel bezig om afval in dozen te verzamelen die de conciërge dan op een hoop gooit en verbrand. In mijn straat hebben we een 'straatvuilnisbelt', een veld waar iedereen zijn rotzooi brengt. Eens per maand (laatste zaterdag van de maand) harken ze alle troep bij elkaar en verbranden ze het. Mijn afval is hier niet privé.....de kinderen rennen er meteen naar toe om te kijken of er nog iets bruikbaars bij zit. Sommige dingen gooi ik dan ook liever (anoniem) op een andere vuilnisbelt.

Wat ik hier als heerlijk ervaren heb is dat ik hier de vrijheid heb om mijn eigen tijd in te delen. Geen baan van 8 tot 5, geen rekening houden met de klok. Drukke dagen met minder drukke dagen afwisselen. Naar de bank of markt gaan wanneer ik er zin in heb en niet wanneer ik vrij heb. (In Nederland zou ik dat soort dingen doen op m'n vrije middag of zaterdag).
Vrije tijd en werk loopt door elkaar heen. Soms heb ik ook werk te doen in het weekend en dat doe ik dan met plezier. En er is hier geen jarenplanning, alles wordt op korte termijn geregeld. Geen zorgen voor de dag van morgen! Als je je er een keer bij neerlegt voelt dat best wel relaxed, al kan het soms ook best wat frustraties opleveren.
Hier heb ik het gevoel dat ik m'n eigen leven creëer, ik ben zelf de regisseur. Het is grappig om dat te beseffen, het schept zoveel mogelijkheden!

In Nederland heb ik lange tijd (hard) gewerkt om mijzelf in een stabiele financiële situatie te plaatsen. Besluiten die ik maakte waren gebaseerd op mijn gezond verstand. Steeds meer liet ik ook mijn gevoel spreken en zo kwam ik in Gambia terecht. Ik wist dat het goed zou zijn.
Wat een goede 'eye-opener' is, is om te zien hoe arme mensen leven. Ik kom ze iedere dag tegen en ik zie hoe ze leven in hun armoedige huisjes met lekkende daken. Ik besef wel dat ze liever een stabielere (financiële) situatie zouden willen hebben, maar het belet ze niet om te leven. Als er een kind bij komt, komt het en als er geld is, kunnen ze misschien vlees kopen.
De kinderen spelen op straat met afval en ze hebben veel plezier.
Dan denk ik: waar maak ik me soms zo druk over????

Zoals jullie ook wel eerder hebben kunnen lezen: ik heb het hier wel naar m'n zin.
Maar ik mis jullie en Nederland ook. Ik denk dat ik in april/mei weer terug kom, dan ben ik hier klaar en heb de ervaring die ik wilde.
Ik heb nog geen idee wat ik in Nederland wil gaan doen, maar ik heb er alle vertrouwen in dat ik wel weer een nieuwe uitdaging zal vinden!

Veel liefs van Vera.

-XXX-